Erfgoedhuis Utrecht
De gouden broche van Dorestad
Lisette le Blanc, conservator museum Dorestad vertelt:
"Deze gouden broche is ingelegd met de rode halfedelsteen
Almandijn, stukjes groen glas en email. Het sieraad is
een typisch voorbeeld van cloisonné-werk. De maker heeft
gebruik gemaakt van gouden plaatjes waar hij de gekleurde
materialen heeft ingelegd.
Waarschijnlijk werd de broche zo rond het jaar 800 gebruikt
als fibula of mantelspeld, een speld die een mantel van
boven bijeen hield. Helaas ontbrak het bevestigingsgedeelte
bij de opgravingen in 1969. Verder is het voorwerp op
enkele steentjes na, compleet.
Vikingen
De gouden broche werd in de jaren '70 gevonden op de bodem
van een oude waterput. Sindsdien doen allerlei verhalen
de ronde over de herkomst ervan. De meest voorkomende
is het verhaal van een vrouw die het kostbare kleinood
verstopte op de bodem van de waterput omdat de roofzuchtige
Vikingen voor Dorestad stonden. Na de strijd is het sieraad
kennelijk nooit meer opgehaald. Wellicht is de vrouw omgekomen
tijdens de plunderingen?
Priesters
Anderen geloven dat de broche een religieuze betekenis
had: wie lijnen trekt tussen de rode Almandijnstenen ontdekt
een rood kruis. De steen in het midden en de vier daaromheen
zouden Jezus en de vier evangelisten kunnen verbeelden;
de gestileerde vogels het paradijs. Op de broche gelijkende
andere religieuze voorwerpen ondersteunen deze theorie.
Zo komen op een reliekschrijntje uit Westfalen soortgelijke
motieven voor. Datzelfde geldt voor een kannetje afkomstig
uit een klooster in Zwitserland en gemaakt voor Karel
de Grote. Het zou dus ook goed kunnen dat de speld op
de mantel van een bisschop of andere geestelijke prijkte.
Overigens is zo'n kerkelijke vondst in Dorestad niet vreemd.
In de vroege Middeleeuwen was het een christelijke plaats
waar veel priesters woonden.
(Onderstreping door redactie van deze website.)
De waarheid over Dorestad vindt U elders op deze website en in de boeken van Albert Delahaye.
|