Het is beslist uitgesloten dat Bonifatius zelf het initiatief heeft genomen tot de stichting van de abdij in het huidige Fulda, dat daaraan in 744 door zijn leerling Sturmius is begonnen. Het misverstand heeft alles te maken met Thuringia of Thoringia dat opgevat werd als Thüringen, maar feitelijk het land van Doornik was.
Er zijn drie levensbeschrijvingen van Bonifatius bekend. In het oudste Leven van Bonifatius komt geen enkel gegeven over dit klooster of over de streek ervan voor, dan zijn vorengenoemde wens aldaar begraven te worden.
De oudste geschreven door Willibald, is aangevuld met enige berichten uit andere bronnen. De twee andere Levens zijn van veel jongere datum en werden samengesteld toen al heel wat feiten verplaatst waren. De schrijver ervan, vermoedelijk een monnik van Fulda, is in elk geval niet identiek met de ca.741 door Bonifatius gewijde bisschop van Hohstedi (Houdain).
Alles wijst erop dat de tekst oorspronkelijk eindigde met dat Bonifatius daar (te Trajectum) begraven is”. De overplaatsing van zijn lichaam naar Mainz zou 30 dagen later hebben plaatsgevonden. Men begraaft geen lichamen om ze 30 dagen later via Moguntiacum (Mainz?? of Mainvillers) naar Fulda over te brengen, wat dan nog een aanzienlijk grotere omweg ware geweest dan via de latere bisschopsstad Mainz. Bovendien is in de toevoeging -er bestaan van deze tekst ook nog latere lezingen met nog meer toevoegsels- sprake van een onwaarschijnlijke overbrenging van ook de overige (50?) lichamen van de martelaren die met Bonifatius zijn omgekomen. Die 50 lichamen zijn in Fulda nooit aangekomen!
De meest aanvaardbare reconstructie is, dat de abdij van Fulda veel later is gesticht en dat zij via Mainz de traditie kreeg van door Bonifatius gesticht te zijn. Opvallend is immers dat na de dood van Bonifatius een kwestie ontstond, waar de heilige begraven zou worden: in Traiectum (Tournehem) of in Moguntiacum (Mainvillers). Tenslotte zou bisschop Lullus gedaan hebben gekregen dat Bonifatius’ lijk naar de laatstgenoemde plaats werd gebracht. Wat in feite echter na 66 jaar nog steeds niet geschied was. Want in de Acta S.Frederici lezen we dat in 820 bisschop Frederik geïnstalleerd werd in de abdijkerk van Eperlecques “waar de Martelaar Bonifatius en zijn gezellen begraven liggen... en hij verbleef daar een lange tijd”. Zolang een bisschop te Eperlecques bidt bij het graf van Bonifatius, kunnen diens stoffelijke resten nog niet naar Mainz/Fulda zijn overgebracht.
De kloosters van Fulda en Lorsch hadden aanzienlijke bezittingen in het noorden van Frankrijk, zodat het zonneklaar is dat daar in de eerste tijd hun bronnen van bestaan lagen. Zet daarnaast de moord in Dockynchirica, niet Dokkum maar Duinkerke en de verplaatsingen zijn duidelijk.

Om niettemin de teksten over een band tussen Fulda en Bonifatius zelf (en met name diens wens, in de kerk van een door hem gestichte abdij begraven te worden) althans inhoudelijk te redden en ze niet helemaal naar het rijk der fabelen te verwijzen, blijken er toch enkele aanknopingspunten te zijn. Deze komen daarop neer dat niet alleen het in de 9e eeuw ontstane bisdom Mainz doch eveneens de vanuit Mainz gestichte abdij Fulda een 8e-eeuws voorloper elders hebben gehad. Met andere woorden: Bonifatius nesloot vanuit zijn “Mainz”(Mainvillers) inderdaad in die buurt een abdij op te richten waarmee hij reeds in 744(?) zijn leerling Sturmius belastte: zie hiervoor. Genoemde tekst vermeldt namelijk dat de heilige bisschop van Moguntia(cum) het klooster Fuldense sticht in het woud Bocconia. Dit Bocconia kan moeilijk ergens anders van afkomstig zijn dan van het Bonconica dat op de Peutingerkaart de eerste halte is in de route van Moguntiacum (Mainvillers) naar Argentorato (Straatsburg). Dit Bonconica is precies op de door de P.K. aangegeven afstanden naar de vorige en de volgende halte terug te vinden, nl. op 9 gallische mijlen (20 km) van Mainvillers en op 11 mijlen (24 km) van Borgetomagi=Burbach (en niet Worms!); en zijn Romeinse naam blijkt vertaald tot Benestroff (Duits: Bensdorf). De afstand van 20 km voor een nabije abdij was in de 8e eeuw acceptabel. Maar een afstand van 120 km (van Mainz naar Fulda) werd pas mogelijk en aanvaardbaar na de 9e-eeuwse massale oostwaartse migratie. Vergelijk de verplaatsingen en herstichtingen van de kloosters Souastre dat Susteren (NL) werd, Werethina werd Werden (D) en niet Wichmond, Corbie werd Corvey (D) en Epternacum werd Echternach (Lux).En zelfs voor wie een 16 eeuwen oude Romeinse routenkaart denkt te kunnen lezen als was het een Bos-atlas en meent er ‘Mainz am Rhein’ op te ontdekken, blijft Bonconica op 20 km afstand van Mainz, dus 100 km te weinig; en zou het bovendien, in de richting van Straatsburg, 20 km zuidwaarts moeten liggen en niet -zoals Fulda- 120 km noord-oostwaarts. Op de juiste plaats gezet, is de bouwactiviteit van Sturmius dus bepaald niet onwaarschijnlijk. En even waarschijnlijk is het, dat de te bouwen of gebouwde abdij bij de ingrijpende volksverschuiving weldra weer ten onder ging of zelfs niet eens van de grond kwam. Sporen van dat verijdeld ondernemen bleven echter in de stukken bewaard, waaruit Sigebert van Gembloux ze ruim 3 eeuwen later voor de dag haalde, wel zonder daarvan de portee te vermoeden. Zijn aanduiding van het klooster als “Fuldense” verwijst immers naar de latere abdij van Fulda. Of misschien ook niet; en is Fuldense eveneens origineel voor de mislukte abdij en pas later door de geslaagde abdij overgenomen. Bonconica/Benestroff ligt namelijk in een streek met nu als centrum het grotere St.-Avoid (heilig of niet: zoals bekend, had men in Frankrijk vanouds de neiging om elk onbegrepen toponiem als een heilige te verklaren).
In elk geval is niet uit te sluiten dat, ondanks de gangbare etymologie, ook “Fulda” -evenals het merendeel van de Duitse geografische nomenclatuur- van de linker Rijnoever kwam overwaaien.