De historische geografie van de lage landen.
Terug naar de beginpagina.
Het Bronnenboek van Nijmegen weerlegt de Karolingische geschiedenis van Nederland.
 Naar het overzicht in het kort.

De kaartjes van 'Dorestad' uit de verschillende publicaties.
Het zoeken van de verschillen zal geen probleem opleveren!




De 3 kaartjes naast elkaar: links kaartje 1 uit Spiegel Historiael p.222; midden kaartje 2 uit Excavacations at Dorestad 2 p.14 (zie boek in de linker kolom); rechts kaartje 3 uit Spiegel Historiael p.219.
Uit de fosfaatanalyses blijkt dat niet alle gearceerde gebieden onderzocht zijn. De gebieden tussen de boringen (zie de verschillen tussen kaartje 1 en 3) zijn gebaseerd op aannamen.







De Fundamentele verwarring bestaat uit de vraag of Noviomagus uit de klassieke teksten Nijmegen is of Noyon. Het kernpunt waar alles mee begon en waar alles om draait is deze hier genoemde fundamentele verwarring. Deze kwestie ligt aan de grondslag van talloze andere opvattingen, zoals de verwarring rond Trajectum: was het Utrecht of was het Tournehem en Dockynchirica, was dat Dokkum of Duinkerke? Immers als Nijmegen fout is, is Utrecht ook niet de bisschopszetel van Willibrord en werd Bonifatius niet in Dokkum vermoord en dan was de Betuwe ook niet het land van de Bataven. Dat gebeurde allemaal in Noord-Frankrijk!
Op deze kaartjes worden de verschillende fosfaatplekken getoond, waarmee men Dorestad wil 'bewijzen'. Maar met fosfaatplekken bewijs je niets over Dorestad uit de 8ste eeuw, zoals W.van Es en W.A.M.Hessing zelf verklaarden in hun boek "Romeinen, Friezen en Franken in het hart van Nederland" hoofdstuk 7: aan fosfaatplekken zijn geen dateringen te verbinden.

Let vooral op het gearceerde gedeelte dat op de verschillende kaartjes erg afwijkend is. Het rechter kaartje betreft de Geo-Electrische metingen.
Daarbij merken de onderzoekers op: "De resultaten van de opgravingen zijn in belangrijke mate in overeenstemming gebleken met de door het geo-electrisch onderzoek aangetoonde verschillen".
Daarbij zouden de gearceerde gebieden van kaartje 3 in belangrijke mate overeenkomen met kaartje 1.
Het is de vraag wat de onderzoekers bedoelen met 'in belangrijke mate'? Uit het berekenen van de oppervlakten blijkt dat procentueel de gebieden slechts voor 35% overeen komen. Is dat in belangrijke mate?

Ook blijkt dat in een groot opgegraven deel van Dorestad aangegeven door nr.3 op kaartje 1, geen fosfaatconcentratisch gemeten zijn, maar ook geen geo-electrische weerstanden. Is daar niet gemeten of viel er niets te meten? Dan kun je in de toevallig overeengekomen gebieden ook geen bewijs halen. Daarnaast lijkt dat de metingen nogal veel fluctuaties laten zien. Zie de afbeelding hieronder.

Klik op elk kaartje voor een vergroting in een nieuw scherm.

Het kaartje hiernaast rechts toon een gereconstrueerde loop van de Rijn en de Lek. Volgens de toelichting (in artikel Het Bodemarchief geraadpleegd) bestond Dorestad uit ten minste drie delen: een voormalig Romeins grensfort (castellum) met omringende bebouwing in het zuiden, een middenstuk, en een havenkwartier in het noorden. De afgebeelde plattegrond is voor een groot deel een reconstructie. De opgravingen in de jaren 1967 tot 1977 hebben vooral in het noordelijk havenkwartier plaatsgevonden. Dit omvatte een Rijnhaven, huizen van handelaars op de linkeroever en daarachter een zone met boerderijen. De bijbehorende begraafplaats lag op De Heul. Opmerking: Het voormalige Romeins grensfort (het zou Castellum Levefanum zijn) is in of bij Wijk bij |Duurstede nooit aangetoond. Het is een onbewezen, slechts aangenomen opvatting.

In de toelichting bij deze afbeelding lezen we ook nog: "Dat Dorestad niet alleen aan de Rijn, maar ook aan de Lek grensde is overigens alleen bekend uit de schriftelijke overlevering. Uit een oorkonde van 777 n.c. blijkt namelijk dat er aan die rivier een ripaticum (oeverbelasting) geheven werd. Kennelijk is dit - zuidelijke - gedeelte van Dorestad weggespoeld". Opmerking: wat hier beweerd wordt is verre van juist. Er bestaat geen enkele tekst die zegt dat Dorestad aan de Rijn en de Lek lag. In de oorkonde uit 777 wordt dat ook nergens genoemd. Degene die dit beweert (W.A.van Es) kent de bronnen niet en verspreid leugens


In de tekst wordt een verklaring gegeven van de betekenis van de verschillende meetgegevens zoals in de legenda vermeld.
"Afb. 6 geeft het meest noordoostelijk gelegen gedeelte van het opgenomen gebied langs de Hoogstraat weer. Er zijn in het weerstandspatroon drie hoofdeenheden te onderkennen: een middenstrook met relatief lage weerstandswaarden, aan weerszijden begrensd door gebieden met hogere weerstandswaarden. Het meest oostelijk gelegen gebied met hoge weer standswaarden vertoont een typisch beeld van een verland rivierengebied. Tussen de gebieden met waarden hoger dan 60 Ohm komen stroken voor met lagere weerstanden. De lithologische interpretatie van dit beeld is als volgt: de gebieden met waarden groter dan 60 Ohm moeten gezien worden als (grof) zand-voorkomend welke in de gebieden met waarden hoger dan 80 Ohm zeer dicht onder maaiveld kunnen voorkomen. De stroken met waarden lager dan 50 Ohm moeten worden gezien als kleiig opgevulde restgeulen. Met uitzondering van het midden en mogelijk zuiden van dit gebied is aanzienlijke verstoring door de mens zeer onaannemelijk".
Met andere woorden: de gemeten profielen tonen geen verstoringen door de mens aan, maar zijn natuurlijke afzettingen van de werking van de rivier de Rijn. Men meet slechts of een ondergrond uit zand of klei bestaat. Verstoring door de mens wordt hiermee dus niet aangetoond. Het artikel oogt dan wel indrukwekkend, maar is dat in het geheel niet. De vraag is dan ook wat de archeologen met deze geo-electrische metingen willen bewijzen?




Lees het boek "De Ware Kijk Op" voor al deze en andere teksten en oordeel zelf!

Terug naar de beginpagina.
Het Bronnenboek van Nijmegen weerlegt de Karolingische geschiedenis van Nederland.
 Naar het overzicht in het kort.