Aan deze pagina wordt nog gewerkt!
De Fundamentele verwarring bestaat uit de vraag of Noviomagus uit de klassieke teksten Nijmegen is of Noyon. Het kernpunt waar alles mee begon en waar alles om draait is deze hier genoemde fundamentele verwarring. Deze kwestie ligt aan de grondslag van talloze andere opvattingen, zoals de verwarring rond Trajectum: was het Utrecht of was het Tournehem. En Dockynchirica, was dat Dokkum of Duinkerke? Immers als Nijmegen fout is, is Utrecht ook niet de bisschopszetel van Willibrord en werd Bonifatius niet in Dokkum vermoord en dan was de Betuwe ook niet het land van de Bataven. Dat gebeurde allemaal in Noord-Frankrijk! |
Algemene opmerking.
Het is onvoorstelbaar dat iemand zoals Van der Tuuk, die zoveel meent te weten, blijft vasthouden aan het sprookje Dorestad. Sprookje? Inderdaad, immers de opgegraven nederzetting in Wijk bij Duurstede voldoet aan geen van de kenmerken in de schriftelijke bronnen genoemd. Het is een mythe! Lees meer over die kenmerken.
Als de Noormannen nooit in Nederland zijn geweest, wat nog steeds een onbewezen opvatting is, hangt het Nederlandse Dorestad volledig in de lucht. Het betekent het einde van dit verhaal!
Het is wel wetenswaardig dat Van der Tuuk zowel de geschiedenis van de Friezen, de Franken en de Saksen in Nederland meent te kunnen plaatsen. Blijkbaar is hij niet op de hoogte van wat zijn collega Annemarieke Willemsen in haar boek over de 'Gouden Middeleeuwen' heeft geschreven, namelijk "Archeologisch zijn de Franken en Saksen in Nederland niet te duiden. De traditionele etnische indeling in Friezen, Franken en Saksen in Nederland is archeologisch niet te bewijzen" (p.12 en 138).
Als van der Tuuk het niet eens is met Willemsen, dient hij dat uitvoerig en onderbouwd aan te tonen.
|
De Franken. In de vroege middeleeuwen maakten de Lage Landen deel uit van het Frankische Rijk. Luit van der Tuuk beschrijft deze periode in ‘De Franken’. Vijf eeuwen lang bouwden Frankische koningen en krijgsheren aan hun imperium. Het was ruwweg het tijdperk tussen de oudheid en het jaar 1000. Tegen het einde van de Romeinse overheersing maakten Frankische krijgsheren zich meester van het zuidelijke deel van België. Na drie eeuwen machtspolitiek van het Merovingische huis heersten de Franken al over het grootste deel van de Nederlanden. De koningen van de Karolingische dynastie lijfden tenslotte het resterende deel van onze streken in bij het rijk. Hun lotgevallen zijn diep verbonden met onze eigen geschiedenis. In ‘De Franken’, dat deel uitmaakt van de serie ‘Middeleeuwse geschiedenis van de Lage Landen’, schetst Luit van der Tuuk niet alleen het optreden van bekende vorsten als Karel de Grote en Pippijn de Korte, maar ook van minder bekende Frankische heersers in de Nederlanden. Hij vertelt aan de hand van de weinige bronnen de lotgevallen van de machthebbers en hun relatie met de Lage Landen en wat dat inhield voor Europa. |
 |
De Saksen. Luit van der Tuuk ontrafelt in 'De Saksen' de geschiedenis van dit veelzijdige volk. Hij gaat op zoek naar wie zij waren en hoe zij leefden. Hij gaat op zoek naar de Saksische collectieve identiteit. De term ‘de Saksen’ wordt door de geschiedenis heen vrijelijk gebruikt, maar wat – of beter gezegd: wie – we daartoe rekenen verschilt al sinds de oudheid. Niets blijkt zo kneedbaar als deze term in vroegmiddeleeuwse geschriften, die vaak gekleurd zijn door een politieke agenda. Wie waren deze Saksen? Hoe leefden ze? En wat maakte hen zo interessant voor grootheden als Karel de Grote? Van de drie bekendste middeleeuwse bevolkingsgroepen uit het Nederlandse taalgebied – de Franken, de Friezen en de Saksen – is er geen zo enigmatisch als de Saksen. Van der Tuuk legt feit en fabel naast elkaar en ontrafelt zo de geschiedenis van een veelzijdig volk. Blijkbaar kun je van die kneedbare Saksen van alles maken. Zo krijg je het boek wel vol. Maar is dat historisch juist? |
Wat weten wij uit de klassieke teksten?