De historische geografie van de lage landen.
Terug naar de beginpagina. Naar het overzicht in het kort.

Controversiële Geschiedschrijving.

Hier wordt nog aan gewerkt!



De auteur Joël Vandemaele stelt een aantal 'vaststaande' historische feiten en deducties in twijfel en analyseert ze op onjuistheden.
Inhoud:
1 Sint-Amand was nooit in Gent
2 De mythe van het Romeinse Tongeren
3 Het Oera Linda Boek bewijst Oud-Frisia in Frans-Vlaanderen
4 Oud-Ierland lag in Frans-Vlaanderen
5 Het megalietenvolk bewoonde Atlantis
6 Waar ter wereld bestaan de oudste cultuurpatronen?
7 Noormannen uit Dania of Normandische Vikingen
8 Troje: Homerische mythe is Keltische Historie.

Wij bespreken hier de onderwerpen 1 tm 4 en 7.

Controversiële Geschiedschrijving is omstreden geschiedschrijving. Naast enerzijds eenvoudig en anderzijds uitgebreid onderzoek, blijkt de traditionele geschiedschrijving helaas vaak omstreden te zijn. Van teveel geschiedschrijving blijkt de juistheid nooit met klare feiten aangetoond. Er komen zaken in voor die niet eens bestaan hebben en andere onderdelen die gebasserd zijn op legenden, fabels of mythen. Te veel is gebaseerd op aannames, mogelijkheden en waarschijnlijkheden, opgemaakt uit de chaos die het verleden soms is.

Het is de taak van de historicus om orde te scheppen in de chaos van het verleden.
(M.A.Wes)


Maar juist op dit punt heeft de historicus in het verleden zijn taak niet zorgvuldig uitgevoerd. Naar nu steeds meer blijkt, met name door de opkomst van de archeologie, hebben de historicus veel verkeerd opgevat met de huidige controversiële geschiedenis tot gevolg.
Meerdere historici hebben in het verleden de traditionele geschiedschrijving uitvoerig bestudeerd en kwamen daarbij tot opvallende conclusies. Een van die conclusies was dat wat er zoal geschreven was, vrijwel nergens op gebaseerd was. De 'bewijsvoering' bleek uiterst zwak. Daaruit volgde dat zij de taak op zich genomen hebben de bestaande geschiedschrijving intensief te controleren op juistheid. Een van de voornaamste onderzoekers was zeker Albert Delahaye, maar hij had meerdere voorgangers en tijdgenoten die kritisch stonden ten opzichte van de overgeleverde geschiedenis. Een van die tijdgenoten was Joël Vandemaele (1930 - 2017) die enkele uitvoerig publicaties op zijn naam heeft. Eén van die publicaties is het boek over Vlaanderen in het Eerste Millennium. Andere onthullende boeken van Vandemaele zijn 'In de spiegel der geschiedenis' (1996) en het boek over Controversiële Geschiedschrijving (1998) die kritisch staan ten opzichte van de traditionele geschiedenis, met name uit het eerste millennium.

De visie van Albert Delahaye.
Het grootste probleem ten aanzien van het ter discussie stellen van de veronderstelde geschiedenis, was niet het vinden van bewijzen die de tradities tegenspraken, maar het bestrijden van de vooringenomenheid en verbolgenheid van de professionele historici, die zich in hun reputatie aangetast voelden (wat inderdaad ook zo was: zij bleken van 'niets' te weten).
Albert Delahaye heeft ervaren dat als je als 'buitenstaander' met andere dan de traditionele opvattingen komt, je juist van de 'deskundige' historici de meeste tegenstand krijgt. Blijkbaar voelden zij zich in hun reputatie aangetast als 'iemand van buiten' met verklaarbare oplossingen komt voor historische problemen die al sinds tijden bestaan en waarvoor geen 'oplossing' voorhanden is. Zo bleek er in Nijmegen archeologisch nooit iets gevonden te zijn uit de Karolingische periode die er toch een 4 eeuwen geduurd moet hebben. Men had slechts de klassieke Latijnse teksten als bewijs voor de aanwezigheid van Karel de Grote in Nijmegen. De 'uitleg' van de historici op het archelogisch gemis was steeds dat men in Nijmegen op de verkeerde plekken had gezocht. Moest men niet eerder onder de St.Stevenskerk zoeken, stelde een van hen ooit voor? Dat was dus niet mogelijk. Je gaat die kerk toch niet afbreken? Maar wat bleek? Men heeft inderdaad op de verkeerde plekken gezocht. Men moest niet in Nijmegen zijn, maar in Noyon, toen bleek dat alle teksten over het Noviomagus van Karel de Grote niet over Nijmegen gingen, maar over Noyon, de stad waar Karel de Grote in 768 tot koning van de Franken was gekroond.



Wat is traditionele geschiedschrijving?
Daaronder verstaan we de geschiedschrijving zoals die uit het (soms verre) verleden is overgeleverd. Men heeft daarmee de 'algemeen aanvaarde geschiedenis' samengesteld, wat wil zeggen dat de meeste historici het hierover met elkaar eens zijn. Maar die traditionele geschiedenis bevat veel aannamen, die bestaan uit waarschijnlijkheden en mogelijkheden. Huidige onderzoekers ontdekken steeds meer, dat hun bevindingen niet overeenkomen met die oude tradities. Die nieuwe informatie komt niet overeen wat in het verleden als 'algemeen aanvaarde geschiedenis' is vastgesteld. Het worden dan door de traditionel historici omstreden opvattingen genoemd.
Wat is Controversieel?
Controversiëlele geschiedschrijving kan betrekking hebben op de traditionele geschiedschrijving die omstreden is. Immers er komen steeds meer bronnen (ook in de archeologie) beschikbaar, die andere informatie geven. Controversieel kan ook betrekking hebben op de bevindingen van moderne onderzoekers. De traditionele historici vinden die nieuwe opvattingen omstreden, aangezien ze niet overeenkomen met de 'eenmaal aanvaarde geschiedenis'. Zij voelen zich geschoffeerd door onderzoekers die met nieuwe opvattingen komen en hun oude standpunten opzij schuiven. Alsof de geschiedenis van hen persoonlijk is. Daar moet een ander van afblijven! Lees meer over de de historische wetenschap.


Inleiding: Controversiële geschiedschrijving.
Na jaren van persoonlijke studie, met hulp van gehomologeerde en niet-gehomologeerde geleerden en met documentatiemateriaal over officiële cultuurhistorische deducties, stel ik mij steeds de vraag: waarom leiden zoveel cultuurhistorische sporen uiteindelijk toch naar West-Europa, niet enkel uit een soort visionair standpunt van bepaalde schrijvers en denkers die vooral uit literaire tradities putten, zoals Van Schrieck, Spanuth, Gideon, Wilkens, Fradin, Prado, Otten e.a., maar ook uit de klassieke aanhangers van oosterse culturen die tevens de archeologen als steunpilaren opzoeken.
Immers, sommige westerse archeologische cultuurvondsten lijken ouder dan gelijkaardige ontdekkingen uit het oosten of uit het Euro-Aziatisch gebied, wat door de meeste als de enige oerbron van kunst en taal, van cultuur en techniek, laat ons zeggen intellectuele ontwikkeling wordt opgevat. Maar is dat tijdshistorisch gezien wel zo ontstaan en gegaan?

Die vraag wordt niet gesteld om tegendraads te zijn, maar om een logische gedachtegang te vinden voor onze oudheid en préhistorie, die meer en meer contradictisch lijkt te zijn. Veel geschriften van niet-klassieke aard of archeologische vondsten van westerse aard werden met een schuin oog bekeken door academici van verscheidene vertakkingen, die indertijd ook Galilei niet hebben geloofd. Toen bleek zijn zogezegde theorie toch waar te zijn. Het was geen theorie maar simpelweg de waarheid, die men toen nog niet erkennen wilde (of kon), omdat het in tegenspraak was met wat tot die tijd werd aangenomen.

Veel klassieke teksten wijzen de Frisones en Saxones en Dani in Frankrijk aan, zonder betwisting over de authenticiteit van de teksten. Geen enkele eerlijke historicus kan dat negeren. Meestal is er gebrek aan kennis of moed om meer inzicht te verwerven. De waarheid kan verscholen zitten achter ons vast geankerd denkschema, achter de eenmaal aanvaarde tradities. Wat is de graad van geleerdheid van sommige professoren? Wie heeft als historicus ooit het Oera Linda Boek gelezen, laat staan bestudeerd? Wie heeft ooit één werk van Albert Delahaye volledig uitgelezen of bestudeerd? Wie kent en begrijpt nog het klassieke Latijn of Grieks, om ons westers verleden te kunnen uitspitten?

Een van de oudste Vlaams-Saksische literaire werken bv. is het Gudrun-epos, waarvan alle plaatsnamen daarin genoemd in Noord-Frankrijk blijken te liggen. Dat wijkt volledig af van hetgeen vroeger door Duitse of Nederlandse historici werd beweerd. Men moet de zaken bespreekbaar laten zonder vooringenomenheid, wat de enige wetenschappelijke opstelling is. De waarheid blijkt sterker dan de aangenomen mythe. Wat is of was er allemaal niet of wel verteld in zoveel heiligenlevens dat niet kan stroken met de werkelijkheid uit die tijd? Waarom werd er al zoveel geschrapt door de officiële instanties? Men schreef in die heiligenlevens of in de Annalen met goede bedoelingen, maar niet om de juiste geschiedenis vast te stellen.

Recent werk als 'In de Spiegel der Geschiedenis' heeft inhoudelijk gezien, bij de meeste een positieve inspiratie opgeleverd, bij anderen een kritische houding. Tegenover het feit dat in Friesland veel plaatsnamen in Frans-Vlaanderen worden teruggevonden, wat een historische vondst is, staan vragen als "Waarom hebben we ons veel verhalen laten opdringen zonder de waarachtigheid of zelfs de mogelijkheid ervan na te pluizen?"

De hoofdstukken die u hieronder leest zullen hier en daar een overlapping of kleine herhaling kunnen zijn van andere gegevens, omdat de besproken onderwerpen op bepaalde punten elkaar inhoudelijk nabij liggen of als aanvulling dienen om een andere cultuurhistorische dimensie aan te geven. Wij menen dat deze herhaling uw algemeen inzicht ten goede zal komen, wat we u natuurlijk graag toewensen. Er zal veel cultuurhistorisch geschrijf herzien moeten worden.

    Deel 1: Sint-Amand was nooit in Gent.

    Was er ooit een Amandusklooster in de Gandastraat te Gent, op de plaats van het museum voor Stenen Voorwerpen? Het is natuurlijk de vraag of Amandus ca. 630 in Gent de St.-Baafsabdij stichtte en of deze heilige in Antwerpen een kerkje bouwde, dat later door Willibrordus (ca.700) werd overgenomen. Gent met zijn abdijen verschijnt pas veel later in de bronnen. Het heeft zijn naam wel ontleend aan 'ganda', dat riviermond betekent.

    1. Ganda of Sint-Baafsabdij.
      De abdij van Sint Bavo (uit Gent) behoort niet bij de pagus GandavensIs, maar vormde in die pagus een soort wijk (vicus) of gehucht, blijkt uit een studie van J.J.Rapsaet. Noch de eerste Vita door Baudemond noch de tweede door Milo geschreven, noemen de stichting van een Sint-Bavo-abdij. In de Vita is er sprake van een zekere streek waar Amandus wilde missioneren. Zie M.G.H. Vitaeque p. 436 : "Per idem autem tempus, cum loca vel dioceses ob animarum solitudine, vir Domini circuiret Amandus" d.w.z. in die tijd toen Amandus als man Gods rondtrok in plaatsen en bisdommen met bezorgdheid voor de zielen, "audit pagum quemdam, praeter fluenta Scaldii fluvii, qui vocabulum Gandao indidit antiquitas" m.a.w. hij hoorde van een zekere streek, oudsher Gandao geheten, nabij de waterarmen van de Schelderivier. Was dat per se Gent of een ander ganda? Volgens sommige kaarten lag Gent in die tijd nog met een watergeul tot aan zee. Zijn er andere ganda's of Gandavo's bekend? Jawel!
      In de Geschiedenis van Ardres, een stadje gelegen tussen Calais en St.-Omer, komt het woord gandavo en gandavensis menigmaal voor bij de figuren uit die streek. Voorbeelden bij de vleet: Arnoldus Gandavensis, Daniël Gandavo, Winnemarus Gandavensis kastelein van St-Omer, Sigfridus Gandavensis, Sigeri castellano de Gandao, Balduinus, enz. Alle vertelde anekdoten spelen zich hier af in die streek rond Ardres af. Over de Vlaamse graaf Arnoldus Gandavensis wordt verteld in de officiële Nederlandse geschiedenis. Hierin komt hij voor als Graaf Arnulf I (918-965), die regeerde over het gebied van Tecela (Texel?) tot Gandavo."Graaf Amulf I bood aan het klooster St.Pieters, waar zijn ouders begraven werden, tal van privileges. Echter de geschiedenis van Ardres laat dezelfde graaf wel degelijk in de omgeving van St.-Omer leven en niet bij Gent en zeker niet nabij Friesland. Men schrijft wel dat Arnulf tegen de Denen vocht, maar de Latijnse Dani waren inwoners van Noord-Frankrijk, de streek van de Saxones, oudsher Dania geheten, volgens De Ravennas in 690 (Bron: Cosmographia 3, 10). Dat staat ook in het Gudrun-epos, dat oorspronkelijk uit Frans-Vlaanderen komt. Alle beschrijvingen van personen en plaatsen komen in Frans-Vlaanderen voor, niet in de omgeving van Gent.

    2. Blandinium of Sint-Pietersabdij.
    3. Nevenproblemen van die abdijen.

    Lees meer over Amandus.


    Deel 2: De mythe van het Romeinse Tongeren.
    1. De Rhenus-rivier, waar lag die?
    2. De oude volkeren
    3. Woonplaats van die stammen.
    4. De militaire betekenis van Tongeren.


    Deel 3: Het Oera Linda Boek bewijst Oud-Frisia in Frans-Vlaanderen.
    Waarom leidt de inhoud van bepaalde historisch betwiste literaire werken, zoals het Oera Linda Boek (afgekort OLB), waar velen niet alleen sceptisch maar ook bevooroordeeld en afwijzend tegenover staan, tot de conclusie dat het een falsificatie zou zijn. Het is inhoudelijk toch ergens waar of niet waar. Het Oera Linda Boek duidt ook een cultuurdeductie van westerse oorsprong aan. Waarom accepteert men dat niet? Waarom accepteert men niet wat er allemaal in het OLB. staat? Waarom heeft men sedert 1848 dit Fries Handschrift dat in Grieks gelijkende letters is geschreven, niet kunnen elimineren? Als het zo eenvoudig onwaar is, moet het gemakkelijk aan te tonen zijn dat het een mystificatie is. Maar dat is blijkbaar tot heden nog steeds niet gebeurd. Waarom niet? Zou er in het OLB toch veel waarheid schuilen?

    De meest intigrerende vraag is: waarom kun je alle personen en roemrijke figuren die zeekoningen of burchtheren waren in het OLB, terugvinden in de vergelijkende literatuur van de goden uit de mythologische wereld van Grieken, Romeinen, Indiërs, Kelten, Germanen, Noren, enz. Die goden zijn zonneklaar een historische reflexie van het roemrucht menselijk verleden. Waarom kun je alle plaatsnamen en locaties in het OLB genoemd in Westelijk Frankrijk terugvinden waar dat in Frieslan maar niet lukte?


    1. Zijn de Friezen wel Friezen?
    2. Friesland een uitvinding.
    3. Onterechte spot met het geografisch Oud-Frisia uit Oera Linda.
    4. Waar woonden de Friezen volgens erkende historische teksten?
    5. Inhoud en cultuurhistorie uit Oera Linda Boek?

    Lees meer over het Oera Linda Boek.


    Deel 4: Oud- Ierland lag in Frans-Vlaanderen.
    1. Historische knooppunten.
      1. Prehistorie
      2. Oorsprong van naam Ierland.
      3. Cultuurhistorische verhalen.
    2. Verspreiding van îrlandse cultuur .
    3. Verband met andere volkeren.


    Deel 7: Noormannen uit Dania of Normandische Vikingen.

    Lees meer over de Noormannen.

    De Fundamentele verwarring: Nijmegen of Noyon?




Lees het boek "De Ware Kijk Op" voor al deze en andere teksten en oordeel zelf!

Terug naar de beginpagina. Naar het overzicht in het kort.