Haar stokpaardje is het combineren van bronnen: voorwerpen, afbeeldingen en teksten, altijd in samenspraak.
Inhoudelijk is Annemarieke Willemsen een ‘omnivoor’: een Late Middeleeuwen-specialist die zich in het Rijksmuseum van Oudheden vooral bezighoudt met Merovingische en Karolingische vondstcomplexen, maar ook publiceerde over Romeinen en Vikingen, en uit de voeten kan met objecten uit de zestiende en zeventiende eeuw.
Voor meer informatie over haar, zie: Het Rijksmuseum van Oudheden.
Via deze link kun je enkelepublicatiesvan haar downloaden.
Als je van de plunderende Vikingen vreedzame handelaren maakt, is dat een ontkenning van de ware geschiedenis. Het is tevens het ultieme bewijs dat er van punderingen van de Vikingen in Nederland geen spoor is gevonden.
Discussie.
Een onthullende mededeling komt van Annemarieke Willemsen die in haar boek 'Gouden Middeleeuwen' het volgende schrijft: "Archeologisch zijn de Franken en Saksen in Nederland niet te duiden. De traditionele etnische indeling in Friezen, Franken en Saksen in Nederland is archeologisch niet te bewijzen" (p.12 en 138).
Museum Dorestad.
Op 23 mei 2009 hield Annemarieke Willemsen in Museum Dorestad in Wijk bij Duurstede een lezing over de tentoonstelling over Dorestad, die in het Rijksmuseum voor Oudheden in Leiden te zien was. In deze lezing over die tentoonstelling werd geen enkel concreet bewijs genoemd, dat de determinatie "Dorestad" voor de opgravingen in Wijk bij Duurstede juist zou zijn. Ook op de tentoonstelling of in het erbij verschenen boek over Dorestad vind je geen enkel bewijs dat de toepassing van de naam Dorestad op Wijk bij Duurstede juist is. Alle bewijzen tonen daarentegen aan dat Dorestad in Frankrijk lag. Als hoogst geïnteresseerde heb ik deze lezing 'in het hol van de leeuw' bijgewoond. Na de lezing raakte ik in gesprek met mevrouw Willemsen.
Waar anders heeft het oude Dorestad gelegen?
Op de vraag welk bewijs men heeft om de gevonden middeleeuwse nederzetting te Wijk bij Duurstede Dorestad te noemen, gaf mevrouw Willemsen als antwoord "Waar anders heeft het oude Dorestad gelegen dat in het land van de Friezen lag en aan de Rijn en de Lek?"
"Waar anders?"
De hele mythe van Dorestad in Nederland blijkt dus nog steeds en alleen maar gebaseerd te zijn op een foutief gelezen tekst van de Karolingische oorkonde uit het jaar 777. In die oorkonde (zie de letterlijke tekst van de oorkonde) staat op de eerste plaats al helemaal niet dat Dorestad aan de Rijn en Lek lag. In die oorkonde is sprake van een eiland tussen Renus en Lockia dat aan de kerk van St.Martinus te Trajectum geschonken werd. [Dat was dus de 1e misvatting van mevr.Willemsen]. Dan is de eerstvolgende vraag: "Gaat het hier wel over Nederland?" Het is immers een Franse oorkonde, die er een is uit een hele rij. In die oorkonde worden schenkingen door de voorouders van Karel de Grote aan diezelfde St.Martinuskerk in Trajectum door Karel de Grote bevestigd. En die eerdere oorkonden over schenkingen aan dezelfde St.Martinuskerk zijn nooit op Nederland van toepassing geacht. Die gingen duidelijk over Frankrijk. Zie bij Het Bronnenboek van Nijmegen en Karel de Grote.
De volgende vragen zijn: Is de hier genoemde Renus wel de Rijn? En is de Lockia wel de Lek? En is Trajectum dan wel Utrecht? Deze vragen zijn allemaal met een overstelpende hoeveelheid bewijzen ontkennend beantwoord door Albert Delahaye. Zie voor het Rijnprobleem bij Renus en zie voor Utrecht bij Trajectum. Dat de Lockia de Lek was is ook nooit met enige parallelle tekst bewezen. Vast staat dat de Lek in 777 nog niet bestond.
Ook andere historici hebben erop gewezen dat hier in de historische geografie en in de archeologie enkele grove fouten zijn gemaakt. Zie voor hun bevindingen bij Citaten.
"Waar anders?"
Blijkbaar heeft men zich in historische kring die vraag wel eens gesteld, anders zou men het antwoord niet meteen paraat hebben. Men is na onzorgvuldig lezen van die ene oorkonde te snel met een voorbarige conclusie gekomen. Men heeft blijkbaar niet de moeite genomen die oorkonde eens te verifiëren met andere gegevens. De eerste bron die melding maakt van Dorestad is de Geograaf van Ravenna. Deze anonieme schrijver somt alle hem bekende plaatsen in Europa (en ver daarbuiten) op in zijn Cosmographia. Opvallend hierbij is dat hij Dorestad niet noemt bij de opsomming van steden langs de Renus. Het is een volgend bewijs dat Dorestad dus niet aan de Rijn lag. (Traditioneel beschouwt men de Renus als de Rijn). De Geograaf van Ravenna noemt Dorestad elders bij de opsomming van landstreken: "sub Dorostate Frigonum patria", Dorestad in het land van de Friezen. En dan blijkt mevrouw Willemsen onkundig te zijn van het feit dat het oude Fresia aan de kust van het Kanaal in Frans- en Belgisch Vlaanderen lag. En dat is geen theorie van Delahaye, maar een historisch vaststaand feit. Bij Willemsen is Fresia nog steeds en alleen het huidige Friesland. [De 2e misvatting van mevr.Willemsen].
Ons gesprek in Museum Dorestad in Wijk bij Duurstede verliep daarna als volgt:
"Maar Wijk bij Duurstede ligt toch niet in Friesland?"
"Neen, maar Friesland was toen groter, dat reikte tot de grote rivieren."
"Lag daar dan niet het rijk van de Franken, hier zo rond Utrecht?"
"Neen, dat werd het later na de slag bij Dorestad tussen Pepijn II en de Friese koning Radboud".
"Maar die slag vond toch plaats bij het Castrum Dorestate en een Castrum is in Wijk bij Duurstede nooit gevonden."
"Dat wordt hier wel vermoed"... "en is vermoedelijk weggespoeld" opperde een belangstellende medeluisteraar. (Dezelfde opmerking gebruikte Van Es ook al eens, toen hij maar niets vond van een castrum bij Dorestad). "Dat alles is weggespoeld" is een uitvinding van prof.D.P.Blok om te verklaren waarom men toch maar niets vindt dat men zo graag wil vinden. Alles is weggespoeld. Er zijn in Nederland op heel veel plaatsen castella, forten en diverse overblijfselen "weggespoeld". En dan nog blijft men de grootschalige transgressies ontkennen. (?)
"Maar dan moet dat weggespoelde castrum toch ergens stroomafwaarts gevonden zijn? En ook daar is niets gevonden. Diezelfde prof. Van Es die U net noemde in Uw lezing, heeft toch verklaard dat er geen strikt bewijs is gevonden voor de determinatie Dorestad?
"Neen, maar dat moet U anders begrijpen. We zullen hier nooit een bordje vinden waarop staat dat hier Dorestad lag". (Waar heb ik dat ook eerder gehoord? Toevallig ben ik wel in het bezit van zo'n bordje met de naam Dorsteti, maar dat heb ik niet in Wijk bij Duurstede gevonden. Zie afbeelding hiernaast). "U noemde net Noviomagus in relatie met de Noormannen en Dorestad. Het is toch ondertussen wel bij iedereen bekend dat in Nijmegen niets van een paleis van Karel de Grote gevonden is en nog minder van plunderingen door de Noormannen, evenals trouwens in Utrecht waar ook niets uit die tijd gevonden is".
"Ja, maar er is in Nijmegen wel een ring gevonden met het opschrift Noviomagus".
"Noviom" zult U bedoelen, dat staat er op. [De 3e misvatting van mevr.Willemsen.] Maar wat bewijst een ring, wat bewijst een munt met Dorestad erop? Als ik op straat een Belgisch Euromuntje vind, ben ik dan plots in België?
"We kunnen hier nog lang over discussiëren", was de slotopmerking van mevr.Willemsen, "maar we worden het toch nooit eens".
Inderdaad worden we het niet eens, als je uitgaat van onjuiste beweringen.
"Waar anders?"
In Wijk bij Duurstede is inderdaad een indrukwekkend omvangrijke nederzetting opgegraven. Als je het onbevangen bekijkt, misschien wel de grootste in Nederland, uit een periode dat ons land sinds de Romeinse tijd en na de transgressies weer in bezit werd genomen door immigranten. "Transgressies? Dat is gewoon flauwekul" merkte een andere aanwezige op deze lezing op. "Op de vraag of hij wel eens van Zagwijn, Pons of Van Veen gehoord had of alles gelezen had wat W.van Es hierover geschreven heeft", moest hij ontkennend antwoorden. Typisch de traditionalisten. Hard roepen dat het flauwekul is, maar de eerste beste bron die het tegendeel beweert niet kennen. Ook mevr. Willemsen noemde de transgressie sterk overdreven. "Het stond echt niet meters onder water, er bleef bewoning mogelijk". [De 4e misvatting van mevr.Willemsen]. Het stond dan misschien niet méters onder water, maar toch zeker genoeg om het land onbewoonbaar te maken.
Vier misvattingen in nog geen 10 minuten. Is dit wat men onder wetenschappelijk onderbouwing verstaat? Of is hier gewoon sprake van perse gelijk willen krijgen, al is het maar met valse en onjuiste beweringen?
In Wijk bij Duurstede heeft men verschillende in ruimte en tijd onderscheiden nederzettingen gevonden, maar men verzuimt een tijdsindicatie te geven. Nu gaat men er maar stilzwijgend, maar veelzeggend van uit, dat het één grote nederzetting is geweest. Er is zelfs een nieuwe panoramatekening van gemaakt, compleet met vaag in de achtergrond het "castrum" van Dorestad. Het waarom van dat vage laat zich raden, men heeft het castrum nooit gevonden, het is nooit aangetoond. Zo kom je natuurlijk wel aan een omvangrijke nederzetting met een castrum. Maar historisch gezien is dit pure geschiedvervalsing. Zoals het oude Wijk bij Duurstede vaak wordt afgebeeld (zie impressie hieronder) heeft het nooit bestaan.
|
Afbeelding links: De topografie van het opgegraven 'Dorestad' volgens opgave van W.A. van Es en W.J.H.Verwers op p.222 in Spiegel Historiael van april 1978. (Klik op de afbeelding voor een vergroting). Duidelijk is weergegeven dat er op veel plaatsen gegraven is (nr.3), maar beperkt Dorestad gevonden is (nr.1). Dit gebied heeft overigens maar een lengte van 1500 meter en niet van 'meer dan 3,5 km' zoals vaak genoemd wordt. Opvallend is dat de Rijnbedding (nr.2) aan de 'verkeerde kant' van Dorestad ligt. Een verklaring wordt bij dit kaartje verder niet gegeven. 
|
Over de steigers die men in Wijk bij Duurstede meent te hebben aangetroffen, geeft mevrouw Willemsen in haar boek over Dorestad aan dat ze geen idee heeft waar die rijen palen voor dienden. Dat hierop planken lagen, waardoor er steigers ontstonden tot wel 200 meter lang, is natuurlijk een opvattingen die niet onderbouwd is. In welke wereldhandelsstad gaat men 200 meter met goederen sjouwen, waar in andere havens de schepen pal naast de kade kunnen aanmeren? Waar ter wereld zie je primitieve volkeren (en de bewoners van 1000 jaar terug kunnen zeker nog primitief genoemd worden) dergelijke steigers aanleggen? Nergens toch? Een andere mogelijkheid die mevr.Willemsen aangeeft is dat er op die plankiers gebouwtjes stonden. En hier zou ze het wel eens juist kunnen zien. Ze denkt aan pakhuizen, winkeltjes en misschien ook woonhuizen, natuurlijk om de optie van handelsplaats te kunnen handhaven. Echter, de meest simpele en logische verklaring is dat hierop hutjes stonden, vissershutjes, zoals je die overal elders in de wereld zag en nog ziet. De mens die van het water leeft, wil immers zo dicht mogelijk op dat water wonen.