De historische geografie van de lage landen.

De Eburonen.

Lees meer over achtergronden om een goed begrip te krijgen van waar de historici in de fout gingen.
"Stabilitas loci"	wetenschap is twijfel	ongelooflijk	Heiligenlevens	Kletspraat

Deze pagina wordt steeds bijgewerkt!

Voorbeeld van Stateres Nervii, die in Nederland aan de Eburonen worden toegeschreven.

De Fundamentele verwarring bestaat uit de vraag of Noviomagus uit de klassieke teksten Nijmegen is of Noyon. Het kernpunt waar alles mee begon en waar alles om draait is deze hier genoemde fundamentele verwarring. Deze kwestie ligt aan de grondslag van talloze andere opvattingen, zoals de verwarring rond Trajectum: was het Utrecht of was het Tournehem en Dockynchirica, was dat Dokkum of Duinkerke? Immers als Nijmegen fout is, is Utrecht ook niet de bisschopszetel van Willibrord en werd Bonifatius niet in Dokkum vermoord en dan was de Betuwe ook niet het land van de Bataven. Dat hoort dan allemaal thuis in Noord-Frankrijk!

De Eburonen spelen een cruciale rol in de geschiedenis van Romeins Nederland. Veel teksten over dit volk zijn onjuist opgevat en zorgen nog steeds voor onmiskenbare onjuistheden. Dit volk zou door Julius Caesar uitgemoord zijn, omdat ze in later geschriften niet meer genoemd worden. Ziet U hier al de denkfout? De Bataven worden door Caesar ook niet genoemd, maar verbleven al wel in Gallia en maakten al onderdeel uit van de Romeinse legioenen. Tacitus is de eerste die de Bataven als apart volk noemt.

De visie van Albert Delahaye.
De Eburones waren de bewoners van de streek tussen Valenciennes, Bavay en Kamerijk. Naamkundige relicten hebben zij achtergelaten in Bermerain en Beaurain, op resp. 12 en 20 km zuid van Valenciennes. Hier worden zij samen met de Condrusi genoemd; zie ook Tekst 11. Zij waren buren van de Treveri. Ze woonden vlak bij de Schelde, waren de buren van de Nervii (Bavay) en de Atuatuci (Douai). Hun foutieve lokalisatie tussen Tongeren (B.) en Roermond (Nl.) is een direct maar tragisch gevolg van de naam-fabel van Romeins Tongeren. Voor alle duidelijkheid: ik ontken de vroegste Romeinse aanwezigheid ter plekke niet, die bewezen werkelijkheid is. Men heeft aan de plek een verkeerde naam, of althans een verkeerde interpretatie aan die naam gegeven, dat is alles.

Tongeren was een grote nederzetting, in de 2e eeuw volledig ommuurd door een stenen wal van meer dan 4 km lengte, en heeft waarschijnlijk onafgebroken bestaan tot aan het einde van het Romeinse imperium. Zij wordt beurtelings gedetermineerd als Atuaca, dat echter Athies was (zie PK, Weg 12, 13) of als Aduaga Tungrorum, dat Douai was (zie PK, Weg 39). Met de Eburonen, door Caesar bedwongen en afgeslacht, heeft Tongeren niets uitstaande gehad, daar Caesar nooit in deze streek is geweest. Er is heel wat gededuceerd uit de verkeerde opvatting van Tongeren als Atuaca of als Tungris, welke naam later meestal voor Douai wordt gebruikt. Al met al moet geconcludeerd worden: Tongeren was een belangrijke Romeinse plaats, waarvan de naam onbekend is. Wat allemaal ten onrechte met Tongeren in verband is gebracht, komt op z’n eigen plaats ter sprake. Belangrijk is de Zuil van Tongeren, ten onrechte beschouwd als een mijlpaal met afstanden vanaf Tongeren. De opschriften bevatten delen van een Itinerarium, dat afwijkt van de PK en het IA, en dat voor mij de aanleiding is geworden om deze twee bronnen opnieuw te onderzoeken. Zie WK, Deel I, blz. 477. Meteen dringt zich de intrigerende vraag op, die trouwens nog enkele malen bij andere plaatsen wordt herhaald: waarom staat Tongeren niet op de Peutinger-kaart, terwijl men beweert dat er een stel Nederlandse plaatsen op staat, van een aanzienlijk geringere omvang en belang dan Tongeren.

Wat weten we uit de klassieke teksten?

De koning van de Eburonen verbonden met Tungri was Ambiorix, koning van de Ambiani, zegt zijn naam, van de mensen van Amiens, zegt ieder historisch woordenboek. Taalkundig kan hij bij Eburones in Beaurain geweest zijn, maar in de Bello Gallico V 24 zet Caesar een legioen en vijf cohorten bij de Eburonen "waarvan het grootste deel tussen de Mosa en de Rhenus woont", maar niet allen. In de B.G.VI, 5 staat: "dichtbij de Eburonen , achter een lijn van wouden en moerassen, wonen de Menapii die nooit vrede gezanten stuurden." Caesar gaf de Menapii na onderwerping wel genade, indien zij geen hulp aan Ambiorix gaven. Caesar wist dus dat zij met Ambiorix verbonden waren. Welnu, de Menapii hebben nooit nabij de Maas noch bij Doornik verbleven. En in de B.G. VI, 9 verslaat Caesar wel Menapii en Treveri, maar de Suevi blijven opgesteld bij een groot bos Bacenis dat als 't ware een muur vormt tussen Suevi (Zwevegem) en Cherusci (Chérisy - Arras).
De Treveri kunnen moeilijk uit Trier gekomen zijn (zoals de meeste vertalen) en het bos Bacenis is in werkelijkheid Bachy bij Rijsel, exact tussen Kortrijk en Arras, wat in die bosrijke tijd past. Dus noch Trier noch Beaurain passen hier, zoals sommigen willen. De Tungri waren echter ook in contact met stambroeders uit "Aduaga Tungrorum" nl. Dowaai of Douai (Arras), waar de 'vredebrengende' Caesar 53.000 personen als slaven liet verkopen (de B.G. 11,30). Eveneens is Turingia, Tournai of Doornik, een uitloper van de stam der Tungri, zoals Tacitus en Ravennas aanwijzen.
Over het Tongeren als Douai, nabij een trajectum (Trith), bestaat een relaas in Ontspoorde Historie p.15l: "Van de 5 bisschoppen die tussen 535 en 670 hun visitekaartje achterlieten, tekenen er 4 met Trajectensis, Treiectensis of Trejecto, en één, 85 jaar nadat Aravatius Douai verliet, nog met ego episcopus Tungrensis quod et Trajecto ". Het gaat dus over deze stad van Tungri bij een traject nl. Trith-St.-Léger. Dit Trith was zeker een bisschopsstad, want Amandus nam in 646 de zetel over en toen hij opnieuw op missie trok, heeft Landoaldus hem 9 jaar vervangen tot Remaclus hem hier opvolgde. Dat is geen verzonnen geschiedenis, maar staat in de Vita Lamberti A.S. zat. V, p. 589. Met het huidige Tongeren vergissen de historici zich ongekend op historisch vlak.

Lees het boek "De Ware Kijk Op" voor al deze en andere teksten en oordeel zelf!

Terug naar de beginpagina.

Het Bronnenboek van Nijmegen weerlegt de Karolingische geschiedenis van Nederland.

Naar het overzicht in het kort.