De historische geografie van de lage landen.

Frisia (ook Fresia) en de Fresones.

Het klassieke Frisia lag tussen het Zwin en de Loobach in Vlaanderen.
De Loobach is de Loogracht in Frans-Vlaanderen en niet de Lauwers in Friesland.

De klassieke Frisii hebben niets met de huidige Friezen te maken, schreef Jos Bazelmans. En wat merkt Charles Groenhuijsen op in de TV-serie (en het erbij verschenen boek) "Verleden van Nederland": "En dan nog even die dappere Friezen. Sorry hoor, maar die dappere Friezen van toen, hebben ook niks te maken met de Friezen van vandaag".

De tegenwoordige Friezen die in Friesland wonen, zijn andere Friezen die niets te maken hebben met de Friezen uit de Romeinse tijd of die uit de vroege Middeleeuwen, schrijft zelfs Luit van der Tuuk.

De Lex Frisionum.

Over deze wet is heel wat te doen geweest. Een uitvoerige documentatie kunt U vinden op de website van Kees Nieuwenhuijsen.

Men gaat er nog steeds vanuit dat de Lex Frisionum voor het eerst op schrift werd gesteld rond het jaar 790. Echter alle kennis over de Lex is gebaseerd op de oudste gedrukte versie van de Lex Frisionum, die dateert uit 1557. De boekdrukker Joannis Basilius Herold uit Basel verzorgde toen een boekwerk waarin hij alle Germaanse wetten uit de tijd van Karel de Grote opnam. Daaronder de Lex Frisionum. Herold moet beschikt hebben over een ouder, wellicht een oorspronkelijk exemplaar. Maar dat is verloren gegaan. Of hij het voorbeeld-exemplaar secuur en volledig heeft gekopieerd is niet zeker. Maar we zullen het moeten doen met Herold's versie.

In de 19e en 20e eeuw hebben vele geleerden zich over de Lex Frisionum gebogen. Een van de oudste studies geeft de volledige Latijnse tekst plus een commentaar (Von Richthofen, 1866). De meest uitgebreide studie, en de belangrijkste bron voor deze inleiding, is de dissertatie van Siems (1980). De volledige Latijnse tekst plus een vertaling in het Duits verscheen in 1982 (Eckhardt & Eckhardt). Een recent werk, de dissertatie van Henstra (1999) gaat met name in op de boetebedragen in de Lex. Informatie over andere (meer recente) Friese rechtsbronnen is uit de studie van Algra (2000) gehaald; de Avalon-website is gebruikt voor een vergelijking met de Wet van de Salische Franken, en Whitelock (1955) voor vergelijkingen met de wetten van de Angelsaksische koningen. De vergelijkingen met de Ewa ad Amorem zijn gebaseerd op mijn eigen vertaling (Nieuwenhuijsen, 2005).

Het grote probleem bij de toepassing van deze wet zijn de plaatsnamen. Welke plaatsen, streken en rivieren worden bedoeld waar deze wet gold? Is de Laubach wel de Lauwers?

In de nationale geschiedenis is het honderden, nee duizenden malen herhaald : het grondgebied der Nederlanden (of liever van ‘Groot-Nederland’, al dan niet voorafgegaan door een ‘Groot-Friesland’) liep van de Weser in Duitsland (Duits : Weser) tot aan het Zwin in Vlaanderen, met daartussen de Lauwers (een beek, niet te verwarren met de Lauwerszee) en het Vlie (een waddengeul tussen Vlieland en Terschelling). Het is een merkwaardige geografie waarin een beekje en een waddengeul de grote scheidslijnen aangeven tussen rechtsgebieden, terwijl Rijn, Maas en Schelde ongenoemd blijven.
Maar is Laubach wel de Lauwers; werd met Wisar inderdaad de Weser gedoeld; kan Fli/Fle[h] daadwerkelijk met het Vlie worden gelijkgesteld; kan het Sincfal zomaar vereenzelvigd worden met het Zwin? Dat zijn immers de namen die in de historische bronnen staan. Laubach is in ieder geval niet de Lauwers nóch de Lauwerszee; het is ontegenzeggelijk Lobbes in Henegouwen. De Frisi van de Lex Frisionum woonden helemaal niet in het huidige Friesland, noch in Nederland; ze woonden in het noord-westen van het huidige Frankrijk, in een gebied grenzend aan Artesië (Frans Artois).
Met de vermelding van Sincfal (wat inderdaad het Zwin bij Damme/Brugge is), moet men niet naar het noorden om het gebied waar de wet gold te bepalen, maar juist naar het zuiden.

Het is de grondfout in de Nederlandse historische geografie: Frisia lag in Vlaanderen en was beslist niet Friesland!

Lees meer over de Friezen.

Het klonk natuurlijk ongeloofwaardig, dat Frisia vóór de 10e eeuw helemaal niet met Nederlands Friesland in verband kan worden gebracht. Voor de Nederlandse historici is het al lang een uitgemaakte zaak dat de oude opvattingen, opgeschroefd door de post-humanisten, met de grootste reserve benaderd dienen te worden. Er was teveel onjuist. Het begint eindelijk vrucht af te werpen, dat Albert Delahaye jarenlang heeft betoogd het uitermate vreemd te vinden, dat alle veldslagen van Romeinen, Merovingers en Karolingers tegen de Friezen in het noorden van Frankrijk hebben plaats gevonden. Kwamen de Friezen vanuit het hoge noorden naar het verre zuiden om even een veldslag te voeren?

De buitenlandse historici zijn in deze reserve nog niet gevolgd. Zelfs recente Franse studies blijven het volk van de Friezen overeenkomstig de traditie nog altijd plaatsen tussen de Schelde en de Wezer in het noorden van Duitsland, ofschoon zij ook, evenals de vroegere schrijvers in de 9e eeuw de draad kwijt raken. Zij blijken geen notie te hebben van de stratigrafie van Nederland tussen de 3e en de 10e eeuw, zodat zij plaatsen en gegevens uit een veel latere periode als bewijs opvoeren, terwijl die vóór de 10e eeuw er niet hebben bestaan. Dit pover inzicht in de historische geografie leidt onvermijdelijk tot hun verbazing, wanneer zij de verloren draad weer willen oppakken, om te moeten konstateren dat het roemruchte volk van de Friezen, handelaars, wevers van het beroemde Friese laken, bankiers en zeevaarders, dan ineens teruggevallen is tot een agrarisch volkje, dat op de terpen een moeizaam bestaan voortzet met het fokken van koeien en schapen. Het graan, eens de hoofdmoot van de Friese handel en het vervoer tussen Engeland, Gallië en het Romeinse rijk, was in Friesland zelfs niet te verbouwen. Wie dit wegwuift met de rijke en vruchtbare Flevo-polder, zit er natuurlijk bijna 20 eeuwen naast! Daarnaast tonen de plaatsnamen van het bisom Trajectum, die de échte zetelstad van St. Willibrord te Tournehem aanwijzen, eens en voorgoed aan dat het volk van de Friezen, hem door paus Sergius ter christianisering toegewezen, in West-Vlaanderen gesitueerd moet worden.
Het verschijnen van Friezen in het Nederlandse Friesland en het Duitse Oost-Friesland wijst op een nieuwe geografische en staatkundige ontwikkeling die weinig, en dan alleen van heel ver en langs een omweg, heeft uit te staan met de oorspronkelijke Friezen, die reeds in 12 en 11 vóór Chr. op de grens van Gallië werden genoemd. Het is volstrekt onmogelijk die grens van Gallië in 12 vóór Chr. aan de Wezer te leggen, een gebied dat de Romeinen toen zeker nog niet, en later zelfs nooit bereikt hebben! Even onmogelijk is te veronderstellen, dat St. Willibrord zijn zetel op 500 km. afstand van het volk der Friezen zou hebben gevestigd. Het bisdom was voorheen op naam al actief in Vlaanderen.
De namen van de goederen van Trajectum, alle in het noorden van Frankrijk aan te wijzen terwijl geen enkele in Nederland ligt, betekenen het definitieve einde voor de mythen van Nederlands Friesland.

Een volkomen onjuist en achterhaald kaartje van de woonplaats van de Friezen in het Eerste Millennium.
Lees meer over de ware geschiedenis van de Friezen.
In de internationale geschiedenis is het honderden, nee duizenden malen herhaald : het grondgebied der Friezen liep van de Weser in Duitsland tot aan het Zwin in Vlaanderen, met daartussen de Lauwers (niet te verwarren met de Lauwerszee) en het Vlie die de grenzen vormden. Het is merkwaardige dat een beekje als de Lauwers en een waddengeul als het Vie de grote scheidslijnen aangeven tussen rechtsgebieden, terwijl Rijn, Maas en Schelde ongenoemd blijven. Maar deze opvatting is volkomen fout!

Is de Laubach wel de Lauwers en werd met Wisar inderdaad de Weser bedoeld; kan Fli/Fle[h] daadwerkelijk met het Vlie worden gelijkgesteld; kan het Sincfal zomaar vereenzelvigd worden met het Zwin?
Dat zijn immers de namen die in de historische bronnen staan. Laubach is in ieder geval niet de Lauwers nóch de Lauwerszee; het is de Lobbes in Henegouwen wat met parallelle teksten wordt aangetoond. De klassieke Frisi of Fresones woonden helemaal niet in het huidige Friesland, noch in Nederland; ze woonden in het noord-westen van het huidige Frankrijk, in een gebied grenzend aan Artesië (Frans Artois).

Hierboven een kaart van het klassieke Frisia zoals we ons dat volgens de historici moeten voorstellen: van Sincfal tot Weser.
In werkelijkheid lag het oude Frisia van Sincfal tot Wisurgis in Frans-Vlaanderen. Is het niet opmerkelijk dat alle plaatsen die genoemd worden waar Friezen verbleven, volgens de Nederlandse traditie allemaal in Noord-Holland liggen? In Friesland heeft men niets, slechts een paar toen naamloze terpen! Is het ook niet merkwaardig dat de Friese taal slechts gesproken wordt in Friesland en nergens in Holland tot aan het Zwin of in Noord-Duitsland tot de Weser? Bij deze soms wel erg overeenkomstige namen van rivieren en plaatsen, vergeten de historici de verplaatsingen van bevolkingsgroepen. Deze immigranten namen behalve hun oude plaatsnamen, ook plaatselijke gewoonten en 'heiligen' mee naar hun nieuwe woonplaats. Zo kwam Bremen aan zijn naam en kwam Willibrord (pas in de 12de eeuw) in Nederland terecht.

'De Friese middeleeuwse historiografie is een terrein vol voetangels en klemmen, met tal van moeilijkheden en vragen'. Bron: W.Jappe Alberts en A.G. van der Steur.

In het Nederlandse Friesland lokaliseert de gangbare geschiedschrijving van de 7e tot de 9e eeuw het grote volk van de Fresones. Het was machtig en derhalve zo groot in getal, dat het in een langdurig conflict met de Franken stand kon houden. Waar in Friesland heeft dat volk gewoond? Uit deze periode levert de archeologie ons enige bewoonde terpen op, waar toch moeilijk zo'n groot volk gewoond kan hebben. En juist in deze periode hadden de transgressies een nieuw hoogtepunt bereikt.

Het probleem met de 'Friezen'.
Het probleem met de Friezen is dat er een verschil gemaakt moet worden tussen de klassieke Fresones of Frisia en de moderne Friezen uit Nederlands Friesland. Het zijn twee verschillende bevolkingsgroepen, zoals enkele historici ook hebben geconstateerd (zie kolom links). Toch worden de Friezen te vaak als één en hetzelfde volk beschouwd. De klassieke Friezen woonden in (Frans-)Vlaanderen, de latere Friezen in Friesland. Ook andere volkeren of stammen, zoals de Bataven, zijn door onjuiste 16de en 17de eeuwse opvattingen op de verkeerde plaats terecht gekomen en hebben de geschiedenis danig op zijn kop gezet.

Het grote misverstand.
De plaatsing van de klassieke Friezen in het Nederlandse Friesland, ligt aan de grondslag van de hele traditionele geschiedenis. De Friezen uit Friesland is een immigratievolk dat in het tweede millennium vanuit Vlaanderen kwam om hier de gronden te ontginnen, een deskundigheid die men in Frans-Vlaanderen al had toegepast. Zij namen behalve hun taal (!) ook veel gebruiken en legenden van heiligen mee en honderden namen van plaatsen die vanuit Vlaanderen gedoubleerd zijn. De ultimo van deze doublures is de naam Dokkum ontleend aan het Dockynchirica, de plaats waar Bonifatius vermoord was. Lees meer over Dokkum en over Bonifatius.

Er bestaan meerdere kaarten van het oude Nederland (o.a. Frisia Veteris) waarbij de verschillen al aangeven dat de geschiedenis in de loop der eeuwen danig veranderd is en aangepast is aan de opvattingen van die tijd. Let met name op de 'Zuiderzee', dat niet altijd een open verbinding heeft gehad met Friesland. De rechterkaart geeft de bewoonbaarheid van Nederland rond 1300 aan. Meer dan half Nederland bleek onbewoonbaar te zijn, al werde daar wel, geheel onjuist, de grote en kleine Friezen geplaatst . Zie de kaarten hieronder (klik op de kaart voor een vergroting).

De visie van Albert Delahaye.
In tegenstelling wat historici lange tijd beweerden en nog beweren, is het volk van de Fresones (Friezen) aan de hand van zo'n 2000 teksten prima te lokaliseren. De onwetendheid van het bestaan van deze teksten heeft tot deze voorbarige conclusie geleid. Dit noemt men in de vaderlandse geschiedenis "kritisch tekstonderzoek". Men heeft gewoon geen weet gehad van het bestaan van al deze teksten omdat die niet in Nederland, maar allemaal in Frankrijk zijn terug te vinden. De eerste vraag die een kritische lezer zich dan stelt is "Wat doen teksten over 'ons' volk der Friezen in Frankrijk, terwijl er geen enkele in Nederland te vinden is?"
Het antwoord is even simpel als de vraag: "De teksten zijn precies daar waar het volk der Friezen leefde, in Noord-west Frankrijk en Vlaanderen."

Beda of Baeda, bijgenaamd Venerabilis (= de eerbiedwaardige) (Northumbria, 672 of 673 - Jarrow, 25 mei 735: zie afbeelding hiernaast), monnik en geschiedschrijver gebruikt ten aanzien van de Friezen de term Frisia Citerior. Daarmee bedoelde hij "de Friezen, daar aan de overkant, het dichtst bij ons". prof.D.P.Blok gebruikte deze term foutief om er een tegenstelling van Frisia Superior, overigens een onbekende term bij de klassieke schrijvers, van te kunnen maken.

Geen enkele plaatsnaam uit de bronnen over Frisia kan in het Nederlandse Friesland worden aangewezen. Wie het hier niet mee eens is moet concreet de 1690 plaatsnamen genoemd in teksten maar eens in Friesland aanwijzen.

Tot heden is NIEMAND die uitdaging aangegaan! Feitelijk zegt dit genoeg! De 'pogingen' van de grote toponymisten prof.M.Gysseling en prof.D.P.Blok kunnen we als niet geslaagd beschouwen. Van de 89 namen uit het eerste millennium is bij Gysseling van 44 plaatsen de locatie in Nederland «onbekend››. Dat is bijna 50%. Over veel plaatsen die bij Gysseling wel bekend zijn gaat het feitelijk over de discussie of Dockynchirica wel Dokkum is. De archeologie heeft wel aangetoond dat ten tijde van Bonifatius Dokkum nog niet eens bestond.
Al deze plaatsen zijn in Noord-Frankrijk en Vlaanderen aan te wijzen. Ze liggen er allemaal.

Op het kaartje hieronder wordt getoond hoe we ons het klassieke Frisia moeten voorstellen, verdeeld in drie gebieden.
Er is zowel tekstueel als archeologisch geen enkel bewijs voor. (Klik op het kaartje voor een vergroting).

De Grote Winkler Prins, toch een Encyclopedie van naam, plaatst de Friezen ergens tussen Cadzand en de Duitse rivier de Weser, maar weet hun exacte locatie niet te vinden. Daaruit blijkt wel dat men op de verkeerde plaats zoekt! Hun exacte locatie ligt juist onder Cadzand, en wel in Vlaanderen (huidig België) en Noordwest Frankrijk (Frans Vlaanderen).

De mythe van de Friezen in ons Friesland is in die mate belangrijk, omdat alles over de zogenaamde vroegste geschiedenis van Nederland hieraan is opgehangen.
De Romeinse schrijver Tacitus is de eerste die over het volk der Friezen bericht. Hij plaatst hen met duidelijke bewoordingen in Frans en Belgisch Vlaanderen.
Met de rivieren Albis, Amisia, Wisurgis en Lippia doen de Friezen hun intrede in de geschreven geschiedenis. Deze rivieren zijn FRANSE rivieren en worden in parallelle teksten geïndentificeerd als de Aa, de Hem, de Wimereux en de Lys.
Bij deze rivieren onderwierp Drusus in 12 vóór Chr. de Friezen en bouwt er een rij forten om Gallia te beschermen tegen invallen van de Germanen, hier dus de Friezen. Ook een andere Romeinse veldheer, Corbulo, trekt in 27 na Chr. ten strijde tegen diezelfde Friezen.
Ptolemeus plaatst deze rivieren in Noord-west Frankrijk en wordt daarin bevestigt door Tacitus.
De Friezen worden in teksten vaak in een adem genoemd met de Saksen. Zij woonden naast elkaar!

Wie van bovengenoemde rivieren Duitse rivieren maakt (Albis=Elbe??, Wimereux=Weser?? Amisia=Eems??), plaatst dus niet alleen de Friezen in Noord-Duitsland, maar laat ook de Romeinen daar optreden, terwijl de Romeinen zo ver naar het noorden NOOIT geweest zijn.

Hierbij doet zich het merkwaardige verschijnsel voor dat in de traditionele interpretaties de rivieren uit teksten in Noord-Duitsland worden gelegd, terwijl plaatsen in diezelfde teksten en aan dezelfde rivieren elders belanden of niet teruggevonden worden. Van alle plaatsnamen uit de berichten is er ook geen enkele in het noorden van Duitsland teruggevonden. De archeologie in Noord-Duitsland vertoond een merkwaardige leegte.De Friezen wonen in Nederland, en de rivieren waaraan zij wonen liggen in Duitsland en de plaatsen waarin zij woonden lagen in Noord-Frankrijk.

In Duitsland ligt Hamburg aan de Elbe en Bremen ligt aan de Weser, terwijl Hammaburg in de authentieke teksten aan het Almere ligt, evenals Brema. Hamaburg in de teksten over de Friezen is de Franse plaats Hames-Boucres, Brema is de plaats Brêmes.

Een ander opvallend verschil is dat men in veel authentieke teksten eerst de Albis noemde en die overtrok om vervolgens de Wisurgis werd overgestoken, waarna de Renus werd bereikt! In Duitsland liggen de rivieren precies ANDERSOM! Daar bereik je eerst de Rijn, vervolgens de Weser en tenslotte de Elbe. In Duitsland passen de teksten alleen als de Romeinen vanuit Polen of Rusland gekomen zouden zijn. Maar daar zijn de Romeinen nooit geweest. De kronieken geven bovendien details die nooit in Duitsland zijn teruggevonden, maar in Noordwest Frankrijk zo zijn aan te wijzen, zoals de taalgrens, de Brittanische zee, de overkant en de Litus Saxonicum.

Karel de Grote strijdt bijna jaarlijks tegen de Friezen en Saksen, waarvoor hij, indien zij in Noord-Duitsland zouden wonen, veldtochten van meer dan 500 kilometer (enkele reis) had moeten maken. Zelfs voor Karel de Grote is dat te groots!

Uit bestudering van de testen blijkt duidelijke dat de Friezen en vooral de Saksen niet van die bloeddorstige volkeren waren zoals de tradities ons laten geloven. Meestal ging de agressie niet van hen uit, maar b.v. van de Romeinen, de Pepijnen en de Franken. Zij stonden wel voor hun vrijheid en als die beknot werd volgde er verzet. Sprekend is in dit verband de tekst uit 782 waarin melding wordt gemaakt van de moord op 4500 krijgsgevangen Saksen! In deze tijd, met de Confentie van Genève, zou Karel de Grote er niet zo makkelijk vanaf gekomen zijn. Het doden van krijgsgevangen is immers MOORD. En naar hem is een Europese Vredesprijs genoemd?
Feit is ook dat alle veldslagen werden geleverd in Frans Vlaanderen. Zouden de Friezen of Saksen even vanuit Friesland of Noord-Duitsland getrokken zijn om daar strijd te voeren? Veel gekker moeten historici het niet maken!

Tussen 797 en 804 laat Karel de Grote het volk van de Saksen naar Noord-Duitsland deporteren om voor eens en altijd "van hen verlost te zijn". Die deportatie zou geen enkele zin gehad hebben als de Saksen al in Noord-Duitsland woonden. Met die deportatie ging ook een deel van de geschiedenis mee naar noord-Duitsland. De term "deplacements historiques" is hier zeker van toepassing. Het is een aanfluiting van kritisch historisch onderzoek dat men nu nog steeds de logische waarheid niet onder ogen ziet (of durft te zien?).

Wat weten we uit de klassieke teksten? We noemen er enkele die wel duidelijk aangeven waar de klassieke Friezen woonden.
Het grote misverstand voor de plaatsing van de Friezen begint met een tekst van Plinius de Oudere uit de eerste eeuw n.Chr. Plinius schrijft: "Wij hebben gezegd dat in het oosten (lees: noorden) bij de Oceaan (Atlantische Oceaan) verschillende volken wonen. Maar in het noorden (lees: westen) wonen de Chauci (Chocques), die de Kleine en de Grote worden genoemd. De Oceaan (Atlantische Oceaan) stroomt er met een uitgestrekte vloed tweemaal per dag en per nacht over een groot gebied op het land, en bewerkt er een eeuwige verandering van de natuur, en twijfel wat land is of wat een deel van de zee. Daar woont een ellendig volk op heuveltjes of plateaus boven het peil van de hoogste vloed, die zij met hun handen hebben gemaakt, waarop hun hutten staan. Zij gelijken op schepelingen wanneer het water alles om hen heen bedekt, maar op schipbreukelingen wanneer het zich terugtrekt en zij de vissen rondom hun hutten vangen, die met de zee willen vluchten. Zij hebben geen vee en kunnen zich niet met melk voeden zoals de anderen in de omgeving, noch op jacht gaan, want nergens zijn struiken waarin het wild zich kan ophouden. De netten om de vissen te vangen knopen zij uit zeegras en biezen. De klei, die zij met hun handen oppakken, laten zij meer door de wind dan door de zon drogen".
Bij deze tekst (en andere teksten) is duidelijk sprake van de West-oriëntatie, bij veel historici nog steeds onbekend.

De grote historicus A.W.Byvanck (en nadien veel van zijn volgelingen) was stellig van mening dat ”Het niet anders kan dat Plinius hier op Friesland doelt” ofwel “Hier moet Plinius ons land op het oog hebben gehad” of “Dit is alleen op Nederland van toepassing”. Byvanck paste deze tekst toe op de situatie van 10 eeuwen later, wat per definitie onmogelijk is, omdat Byvanck nog nooit van transgressies had gehoord, al worden die toch wel duidelijk in het werk van Plinius vermeld. Ook had Byvanck blijkbaar nooit Frans-Vlaanderen bezocht, want het landschap daar komt exact overeen met dat in Friesland.

Wat in de tekst opvalt is dat er sprake is van de west-oriëntatie. Bovendien gaat deze tekst helemaal niet over Friezen, maar over de Chauci, die juist géén koeien hebben en melk drinken, wat traditioneel zo met Nederlands Friesland wordt geassocieerd.

Plinius schrijft ook "waar de Renus in zee uitstroomt vindt men witte steen, die zich gemakkelijk laat snijden en die o.a. gebruikt wordt voor het leggen van vloeren".

De Franse kalksteen, waar het hier over gaat, laat zich hiervoor inderdaad uitermate goed gebruiken. Zowel voor vloeren als voor beeldhouwwerk wordt deze Franse kalksteen nog steeds gebruikt. Dit in tegenstelling tot de mergel in Zuid-Limburg, die volgens Byvanck *) hier bedoeld wordt. Franse Kalksteen is inderdaad wit en wordt marmer genoemd en nog steeds gebruikt voor vloeren en schoorsteenmantels, maar ook voor beeldhouwwerk. Dezelfde kalksteen werd ook gebruikt voor de sarcofaag van St.Willibrord die 'van marmer' genoemd werd. Het is een belangrijk detail dat zich onmogelijk in Nederland laat plaatsen, maar in Noordwest Frankrijk precies past! Het "Maison du Marbre" in Rinxent, ten noorden van Boulogne, verschaft de bezoekers informatie over winning en toepassingen van de witte kalksteen die hier gewonnen wordt.

*) Let op: Byvanck "vertaalt" hier de Renus (Rijn) met Maas. Maar de Rijn stroomt nergens in Zuid-Limburg langs de mergelgroeven. De Zuid-Limburgse mergel is geel van kleur en totaal ongeschikt is voor vloeren, maar zou meteen verpulveren als men erop zou lopen. De 'vertaling' van Renus zien we ook bij Van Es en Bogaers, die Renus enkele keren "vertalen" met Waal, omdat Rijn niet klopt met de rest van de tekst. Let ook eens op de naam RIN-x-ENT: het einde van de Rin, de Renus, waar de Marmergroeven liggen.
Waar de Renus in zee uitstroomt is ook al niet in Zuid-Limburg, maar in de Nederlandse interpretatie bij Katwijk.

Het is dan ook volkomen onbegrijpelijk hoe de traditionele geschiedenis bij deze locaties komt. En veel historici hebben deze interpretatie klakkeloos gevolgd. Dat is nog onbegrijpelijker. Het meest onbegrijpelijk is dat degene die deze opvattingen ter discussie stelt en op de onlogica wijst, voor een "fantast" werd uitgemaakt.

Bergwouden van de Friezen.

In zijn Annales (XIII, 54) vermeldt Tacitus de bergwouden, waarin de Friezen zich verborgen hielden in hun strijd met de Romeinen. In Nederland past deze tekst alleen in Zuid-Limburg, maar daar hebben nooit Friezen gewoond. In Noordwest Frankrijk en het Zuidwesten van België, de werkelijke woonplaats van de Friezen in het eerste millennium, is het landschap heuvelachtig en bevat het op verscheiden plaatsen zelfs hoge heuvels. De plaats Cassel is gelegen op de 176 meter hoge Casselberg, met daarnaast de Wouwenberg van 141 meter hoog. Plaatsen met namen als Mont des Cats, Mont Noir en Mont Guynemer zeggen genoeg.
Het waren dus zeker niet de terpen van enkele meters hoog, die Tacitus bedoelde met de bergwouden, wat enkele fantasievolle historici er in Nederland wel eens van probeerden te maken.
Deze tekst van Tacitus past dus in het geheel niet op Nederlands Friesland.

Tekst uit ca. 675:
Want toen zij over de zee scheep gingen naar Fresia, dat ligt naast de streek van de Morini, kwam het voor dat hij het Misoffer wilde opdragen.
Bron: Vita S.Vulframni, AS, maart III. p.145.

'Hij' is St.Wulfram. Morini is onmiskenbaar de streek van Terwaan. De Friezen zijn dus buren van de Morini in Terwaan.

Tekst uit ca. 700:
Daar bij de Britse Zee scheidt het de Fresones van de Texandrui en de overige bewoners van de streek.
Bron: Vita quarta S.Lamberti, AS, sept.V, p.609.

De Britse Zee is Het Kanaal, waar volgens deze tekst ook de Renus in uitstroomt. Het is wel duidelijk dat de Fresones aan de kust van Het Kanaal woonden en niet in Friesland. De Texandrui waren de bewoners van Texandria, het weefland, dat Vlaanderen was en niet Noord-Brabant, wat de Nederlandse traditie (H.Camps!) ervan maakt. Dan zou Friesland naast Noord-Brabant liggen wat uiteraard een complete farce is waar Jules Bogaers wel is ingetrapt (zie het kaartje van Jules), maar wat ook wel lukt als je de Friezen in half Nederland, zelfs tot aan de Maas en in Zeeland, laat wonen (zie kaartje hierboven). Lees meer over de Friezen.

Tekst uit 717: Radboud de Fries wordt verslagen te Inchy-en-Antois.
Radboud, aanvoerder van de Fresones, kwam opnieuw in opstand tegen de Franken. Hij nam de stad Trajectum in. De definitieve slag tussen Karel Martel en Radboud vond plaats te Vinciacum (=Inchy-en-Artois).
Diverse bronnen vermelden dezelfde gebeurtenis:
Alcuinus, Vita S. Willibrordi, HdF, III, p.642.
Chronique de St. Denis, HdF, III, p.307.
Sigiberti Gemblacensis chronicon, HdF III, p.345; MGS, VI, p.328.
Ekkehardi chronicon universale, MGS, VI, p.157.
Chronicon universale, MGS. VIII, p.18.

In feite is deze ene tekst reeds voldoende om de mythe van de Friezen in Nederland als een fabel te ontmaskeren.
Men kan desnoods nog blijven discussiëren over de andere details, doch de plaats Vinciacum is Inchy-en-Artois, 12 km ten westen van Kamerijk. Te Inchy-en-Antois vond een der beslissende slagen in de onderwerping van de Friezen aan het gezag van de Franken plaats. Het feit en de juiste plaats ervan te Inchy-en-Artois zijn door de kroniekschrijvers zo duidelijk beschreven dat dit niet te ontkennen valt, wat de Nederlandse historici dan ook nooit hebben gedaan. Ze hebben het steeds verzwegen. Men mag zich er wel over blijven verbazen, dat zij dit feit aan Nederlandse Friezen hebben vastgeknoopt en dat zij de onmogelijkheid ervan niet hebben ingezien. Het toont weer aan dat de verblinding door de mythe zo fataal is geweest, dat grote absurditeiten niet meer werden opgemerkt. Militaire operaties met zulke sprongen van meer dan 300 km - die in onze moderne tijd nauwelijks voorstelbaar zijn - in de 8e eeuw veronderstellen, is wel het meest krasse dat de historici gepresteerd hebben.

En dan nog, ondanks dat de Friezen zo ver in vijandelijk gebied konden doordringen, hebben ze de strijd verloren. Een volk dat er in slaagt om ruim 300 km door te dringen in vijandelijk gebied, moet over een enorme troepenmacht hebben beschikt. Een enorme troepenmacht van Friezen, die op die paar terpen in Friesland woonden? Deze ongerijmdheid spreekt boekdelen. Doordringen tot in het centrum van het rijk der Franken en dan nog de strijd verliezen? Een vorst die niet bij machte is een vreemde mogendheid zo ver in zijn rijk te laten doordringen, die heeft verloren.

Was het bij dit ene voorval gebleven, dan was het nog tot daaraan toe geweest. Doch hetzelfde is gebeurde met de slag van 734 bij de Bourre in Frankrijk.
De ongerijmdheid in de Nederlandse traditionele opvatting is van ongekende waanzinnige grootheid. Stel je voor: Radboud neemt eerst Utrecht in en trekt vervolgens met zijn leger vanuit Friesland naar Noord-Frankrijk. Daar verliest hij de strijd en 'achterna gezeten'(?) door Karel Martel, neemt deze Utrecht weer in bezit. En dat allemaal in het begin van de 8e eeuw over honderden kilometers.
Trajectum is uiteraard Tournehem. De hele strijd heeft zich voorgedaan in Noord-Frankrijk en precies dáár woonden de Friezen in Fresia.

Tekst uit ca. 865:
Er is een streek, bij alle volken der aarde beroemd, en allen bekend onder de naam Fresia. Daar ligt een stad, die door de inwoners Osdenne wordt genoemd, niet ver van Rorikes-berg.
Bron: Miracula S.Donatiani Brugensis, MGS, XV.p.856.

Osdenne is Oostende. Rorikes-berg is genoemd naar Rorik de Noorman, die de streek van Audruicq en Tournehem sinds 834 in bezit had. Waar het antieke Fresia gelegen heeft moet dan toch voor iedereen duidelijk zijn. Het is een aanfluiting van kritisch historisch onderzoek dat men nu nog steeds de logische waarheid niet onder ogen ziet (of durft te zien?).

De Fundamentele verwarring tussen Noviomagus is Nijmegen of Noviomagus is Noyon, ligt aan de grondslag van de verwarring rond Trajectum: was het Utrecht of was het Tournehem? Het kernpunt waar alles mee begon en waar alles om draait is deze hier genoemde fundamentele verwarring. Immers als Nijmegen fout is, is de Betuwe ook niet het land van de Bataven en is Utrecht ook niet de bisschopszetel van Willibrord en werd Bonifatius niet in Dokkum vermoord. Dat gebeurde allemaal in Noord-Frankrijk!

Het moet toch voor ieder weldenkend mens logisch zijn: Frisia, het klassieke Friesland, lag in Vlaanderen.

Lees het boek "De Ware Kijk Op" voor al deze en andere teksten en oordeel zelf!

Terug naar de beginpagina.

Het Bronnenboek van Nijmegen weerlegt de Karolingische geschiedenis van Nederland.

Naar het overzicht in het kort.